Do naszego gabinetu zapraszamy dzieci z Kolegium Św. Rodziny oraz spoza Kolegium.
Dzięki integracji sensorycznej możemy prawidłowo odbierać oraz interpretować bodźce zmysłowe. W ten sposób wiemy jak reagować adekwatnie do zaistniałej sytuacji. Procesy integracji sensorycznej rozpoczynają się w życiu płodowym i przebiegają najintensywniej przez pierwsze lata życia dziecka. Istnieje jednak wiele czynników zaburzających rozwój dziecka (np. poród przez cc, pobyt w inkubatorze i wiele innych). Mogą one powodować szereg trudności w funkcjonowaniu w życiu codziennym, w przedszkolu, w szkole, oraz trudności w nauce.
Zachowanie dziecka wskazujące na problemy z integracją sensoryczną:
- dziecko jest płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem,
- ma trudności z jedzeniem,
- jest niezdarne, ma trudności z ubieraniem się i czynnościami samoobsługowymi,
- często się potyka, przewraca, wpada na przedmioty, ma problem z utrzymaniem równowagi,
- ma trudności w koncentracji uwagi,
- jest nadruchliwe lub porusza się nieadekwatnie do sytuacji: zbyt wolno lub zbyt szybko,
- nie potrafi dostosować używanej siły do wykonywanej czynności,
- jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, uparte, obrażalskie, często się złości lub wręcz przeciwnie: zbyt słabo reaguje na uśmiech, słowa mamy czy taty, na dotyk, nic go nie cieszy, jest wycofane, poważne,
- przejawia duży lęk przed upadkiem, wysokością, wykonaniem ruchu kiedy musi oderwać nogi od podłoża (np. wejście na schody),
- trudno mu nauczyć się jazdy na rowerze,
- nie lubi kąpieli, czesania włosów, obcinania paznokci,
- zatyka uszy lub reaguje krzykiem na głośniejsze dźwięki,
- nie lubi się przytulać, źle reaguje na dotyk,
- dąży do mocnego przytulania, uścisków, mocnego kontaktu fizycznego,
- nie reaguje na ból,
- nie znosi metek od ubrań, nie lubi nowych ubrań, butów, skarpetek,
- unika kontaktów z rówieśnikami,
- szybko się męczy, nie potrafi dłużej utrzymać pozycji np. siedzącej,
- nie potrafi się bawić,
- ma trudności szkolne – z wycinaniem, rysowaniem szlaczków, czytaniem, pisaniem (odwraca litery, cyfry, nie dokładnie przepisuje z tablicy), rozumieniem tekstu,
- występują u niego zachowania autoagresywne.
Diagnoza Integracji Sensorycznej bazuje na gruntownych badaniach dziecka przez wykwalifikowanego terapeutę SI. Proces diagnozowania zawiera 3 (czasem 4) spotkania, co uzależnione jest od współpracy z dzieckiem, jego samopoczucia czy koncentracji uwagi.
Diagnoza uzupełniona:
1. Wywiad z rodzicami ? wywiad zawiera informacje z zakresu przebiegu ciąży, porodu, rozwoju dziecka, chorób, które przebyło czy problemów zdrowotnych.
2. Kwestionariusze – wypełniają je rodzice, stanowią one dopełnienie procesu diagnostycznego.
3. Próby kliniczne – podczas spotkania dziecko jest proszone o wykonanie kilku zadań, które mają na celu potwierdzić lub wykluczyć występowanie przetrwałych odruchów. Terapeuta sprawdza napięcie mięśniowe, koordynację, równowagę dziecka oraz pracę oczu.
4. Testy – przeznaczone są dla dzieci powyżej 4 roku życia. Mają na celu zbadać płynność ruchową, koordynację, równowagę, czucie ciała, planowanie motoryczne, pracę rąk. U dzieci poniżej 4 roku życia terapeuta ocenia wcześniej wymienione aspekty poprzez obserwację prób klinicznych oraz obserwację spontanicznej aktywności dziecka.
5. Podsumowanie diagnozy – rozmowa terapeuty z rodzicami na temat wyników przeprowadzonej diagnozy. Wszystkie wyniki są szczegółowo objaśniane i omawiane. Rodzic otrzymuje egzemplarz pisemnej diagnozy, która posiada dane z wywiadu, dane z kwestionariuszy, wyniki prób klinicznych, wyniki testów oraz płynące z tego wnioski.
Po podsumowaniu diagnozy, terapeuta SI przedstawia rodzicom opracowany, indywidualny program terapii dla ich dziecka.
Forbrain to słuchawki, które poprawiają percepcję naszego głosu, co pomaga mózgowi w lepszym przetwarzaniu informacji zmysłowych. Forbrain działa jak trening słuchowo-głosowy.
Zastosowanie słuchawek Forbrain oddziałuje bezpośrednio na mechanizmy uwagi w każdą formę uczenia się.
Wpływa pozytywnie na:
- koncentrację,
- pewność siebie,
- dykcję i wymowę,
- przetwarzanie słuchowe,
- płynność wypowiedzi,
- muzykalność,
- pamięć roboczą,
- umiejętność czytania,
- zdolność do uczenia się.
Trening ma na celu poprawę funkcjonowania dziecka wśród społeczeństwa, lepszą komunikację, rozumienie siebie, kontrolę emocji, uczuć, impulsów, naukę słuchania innych i odpowiednich reakcji w różnych sytuacjach.
Zajęcia odbywają się w stałych grupach (3-6 osób) raz w tygodniu przez 60 minut.
Przeznaczone są dla dzieci, które mają:
- problemy w kontroli emocji i zachowań,
- zachowania niepożądane, trudność w dostosowaniu się do norm i zasad,
- trudności z koncentracją, pamięcią i uczeniem się, dysleksją, dysgrafią, dyskalkulią,
- ADHD, ADD, zespół Aspergera,
- trudności w budowaniu satysfakcjonujących relacji społecznych,
- kłopoty i zaburzenia psychosomatyczne i nerwicowe.
Terapia ma na celu usprawnienie motoryki małej, czyli ruchów rąk, dłoni i palców. Ćwiczenia dobierane są indywidualnie do potrzeb, możliwości i wieku dziecka.
Terapia jest przeznaczona dla dzieci, u których występują:
- trudności manualne – z wiązaniem sznurowadeł, zapinaniem guzików, nawlekaniem koralików,
- trudności grafomotoryczne – dziecko rysuje niedokładne szlaczki, nie lubi wycinać, rysować, lepić,
- obniżony poziom graficzny pisma – litery niekształtne, nieprecyzyjne, różnej wielkości, wychodzące poza linie, połączenia pomiędzy literami różnej długości, o różnym nachyleniu liter, odstępy między literami za duże lub za małe, pismo mało czytelne, tempo pisania wolne – trudności z nadążaniem za tempem innych dzieci,
- nieprawidłowe trzymanie narzędzia piszącego – dziecko ściska za mocno, albo trzyma narzędzie za lekko.
Metoda zakłada, iż ruch jest idealnym narzędziem do oddziaływania na rozwój psychoruchowy dziecka oraz pozwala na korekcję istniejących zaburzeń rozwoju. Doznania powstałe podczas ćwiczeń, wypływające z własnego ciała i odczuwania go w relacji z elementami otoczenia, mają dawać dziecku poczucie indywidualności.
Metoda W. Sherborne w swoich podstawowych założeniach ma rozwijać poprzez ruch trzy następujące aspekty:
- świadomość własnego ciała i usprawniania ruchowego,
- świadomość przestrzeni i działania w niej,
- dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi oraz nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.
Zajęcia odbywają się w grupach, raz w tygodniu przez 50 minut.
Przeznaczone są dla dzieci:
- z niepełnosprawnością intelektualną,
- autystycznych,
- z mózgowym porażeniem dziecięcym,
- z zaburzeniami emocjonalnymi,
- z zaburzeniami zachowania,
- z niekorzystnych środowisk wychowawczych (np. domów dziecka, rodzin dysfunkcyjnych),
- niesłyszących i niewidomych